Laan van Spartaan: het stapelen is begonnen

Elke dag rijden meerdere van deze truck-trailer combinaties naar de bouwplaats (Jan van Galen-straat/Ringspoordijk) van de Laan van Spartaan, waar een woonlocatie wordt samengesteld uit prefab- woonunits.

De eerste etages zijn al gemonteerd. Een steigerloze bouwplaats, eigenlijk geen bouwvakkers maar "monteurs"; slechts een paar mensen zijn nodig, die op de bouwplaats dit werk verrichten èn het stapelen en monteren gaat bovendien snel.
Op deze manier kan een deel van het woningentekort in Amsterdam (en elders) snel opgelost worden. Een gezin zou twee of drie units kunnen gebruiken en ook is het mogelijk om maisonettes te construeren.

Deze woonunit lijkt vanuit de verte gewoon gestapeld te worden, maar gaat er "rustig" tussenin. Maatwerk op de centimeter!

Daar zakt de woonunit tussen de reeds geplaatste in. Twee monteurs en één hijskraan met machinist (en een truck-trailer chauffeur uiteraard)!

Aan het hijsjuk zit een kooiconstructie gekoppeld, waarin de monteurs de afwerking van de aansluiting kunnen verrichten o.a. de naden tussen de woonunits dichtkitten.

Zo gaat het gebouw/de constructie er uitzien.

Poort van Toorop

 

Op het  kruispunt Jan van Galenstraat en Jan Toorpstraat, tegenover het OLVG-West, is veel gesloopt en uiteraard weer opnieuw gebouwd. Het bestaande kantoorgebouw transformeren naar apartementen was geen optie en zo is de Poort van Toorop tot stand gekomen. De woningen worden verhuurd door woon tank, een verhuurorganisatie voor Young Professionals (vrije sector huurwoningen in Amsterdam).

 

De Poort in aanbouw, in 2017 komen de eerste bewoners, die een fraai uitzicht hebben op onder meer de Laan van Spartaan en een zichtlijn hebben richting centrum.

 

Dit hotel, naast de Poort van Toorop, is The Student Hotel al eerder (nieuw) gebouwd en heeft ook woonlocaties langs de Ringspoorbaan. Op dit terrein naast de busgarage van het GVB is iedere vierkante meter benut.

Aan de overzijde van de Poort van Toorop bevindt zich het ziekenhuiscomplex van het OLVG-West, heel vroeger St. Lucas Ziekenhuis, vervolgens St. Lucas-Andreas Ziekenhuis (vorige locatie gesloopt en op het terrein bevindt zich nu het Andreas Woonkwartier). Dit gedeelte van het ziekenhuiscomplex lijkt meer op een fabriek dan op een ziekenhuis. Maar ook de zorg is een industrie geworden.

Laan van Spartaan verder de hoogte in

Het voltooien van de Laan van Spartaan is een weg van lange adem. Het Westkavel is bijna het sluitstuk (nog één terrein wacht op bebouwing en dan is de Laan van Spartaan voltooid) en bovendien een hoog kavel: 16 verdiepingen. De meeste hoge wooncomplexen bevinden zich aan de Erasmusgracht en één langs de A-10. Aan de Jan van Galenstraat is dit wooncomplex de enige forse hoogbouw van de Laan van Spartaan.

 

Met het fundament is al begonnen, van een deel van de palen moeten de koppen nog gesneld worden. Het complex gaat 361 woningen bevatten. Het bijzondere van dit project is, dat vrijwel alles in prefabricatie wordt vervaardigd, ook de woningen, die "gewoon" op elkaar worden "gestapeld". Bouwen is hier meer monteren!

Een forse kraan om alles op de juiste plaats te zetten, wordt inmiddels in gereedheid gebracht. Het "stapelen" gaat ongetwijfeld een spectaculair karwei worden.

Leuk contrast: vanaf de bouwplaats is goed zicht op één van de twee flats langs de Burg.Cramergracht. Dit waren de eerste galerijflats in Amsterdam (bouwperiode 1956-'58, de architect was Piet Zandstra).

Het front van de Laan van Spartaan aan de Erasmusgracht. Forse flatgebouwen, die een enigszins "fabrieks" uiterlijk hebben, zoals omwonenden dit voorzichtig stellen.

Het front van de Laan van Spartaan langs de A-10. Deze bebouwing dient als geluidsbuffer voor de andere woningen. Ook de naast gelegen ROC-school heeft in feite deze functie.

Het schoolgebouw van ROC van Amsterdam, MBO College West, staat op de hoek van de Jan van Galenstraat en de A-10.

Helofytenfilter in Erasmusgracht, Amsterdam

Voorbijgangers, links of rechts passerend, zien in eerste instantie twee "eilandjes", die via een looproute met elkaar verbonden zijn en "omlopen" onnodig maken. Maar er is meer...

Een oplettende voorbijganger begrijpt meteen wat de "eilandjes" in feite zijn: een helofytenfilter. Dat valt inderdaad niet zo snel op. Bovendien zijn er in Amsterdam niet veel grote helofytenfilters, behalve in de Erasmusgracht, bevindt zich er nog een in het Sarphatipark. De andere zijn klein of bevinden zich op particulier terrein.
Het principe van een helofytenfilter is vrij eenvoudig: verontreinigd water bv. regenwater wordt door een "zandbak met planten" gevoerd (vaak begroeid met riet) en door de werking van de plantenwortels gereinigd en als schoon water geloosd. In het Sarphatipark wordt het water van de Amstel gezuiverd voordat het in het watersysteem van het park komt. In de Erasmusgracht wordt regenwater uit de omgeving gezuiverd en vervolgens weer geloosd. Overigens staat de Erasmusgracht via een buisverbinding in contact met de verderop gelegen Rijpgracht.

Het principe is eenvoudig, maar de uitvoering niet. De juiste beplanting, meestal riet, maar mattenbies en eventueel lisdodden kunnen soms ook, is een cruciaal punt. Ook is de hoeveel instromend verontreinigd water (en het type van verontreiniging, niet alles kan!) het zgn. influent van zeer groot belang in verband met de capaciteit van het systeem. Verder is het onderhoud van het filter van groot belang want andere verontreiniging (bv. motorolie van boten) en drijfvuil kunnen de werking van het filter teniet doen. Verontreiniging in het uitstroom gedeelte (effluent) maakt de hele cyclus waardeloos. Het systeem moet trouwens eveneens zoveel mogelijk vandalisme-bestendig zijn. Het helofytenfilter in de Erasmusgracht heeft een doorlooproute en zelfs een rustplek met banken, dat betekent blikjes en doosjes etc. in het water.

Eén van de wandel(fiets)paden door het helofytenfilter in de Erasmusgracht.

Helofytenfilters zijn reeds tientallen jaren in gebruik, dit is een wetenschappelijke publicatie over constructie en werking van helofytenfilters uit 1993 van de wetenschapswinkel biologie Utrecht.

De voortuin van station Sloterdijk

Jarenlang "sierde" een kale vlakte, met alleen rails en bushaltes, de toegang tot het NS (en GVB, Connexxion en tram 12, nog geen Regionet!) station Sloterdijk. Op een geven moment is een complete make-over gestart. Haltes/eindpunt van trams en bussen zijn op het straatniveau gesitueerd en er is een groene entree gemaakt.

Ook de horeca heeft een groene entourage gekregen.

Door de aanleg van de voortuin zijn ook goede zichtlijnen ontstaan. Op deze foto de zichtlijn richting het satelliet-station van de lijn Zaandam-Schiphol-Airport. In de groene lanen is ruimte uitgespaard voor banken, die in de aanplant zijn ingebouwd.

Een andere zichtlijn richting Transformatorweg (kantorengebied). Ook hier zijn banken aangebracht.

Dit is het enige grote object in de openbare ruimte en op een plaats, die zich naast de looproute van het voorplein van het station bevindt. Kenmerk van een station is de beweging van een mensenmassa (spitsuren, evenementen) en die moet zo soepel en overzichtelijk mogelijk gebeuren zonder obstakels in de looproutes.

Tijd voor geschiedenis. Het gebouw, waar nu hotel Holiday Inn Express in is gevestigd, was vroeger het bekende Orly Plaza kantoorgebouw. Bijna alle omringende kantoren van station Sloterdijk zijn of worden verbouwd tot hotel. De crisis heeft hard toegeslagen. Ook zijn er plannen om woonruimte in de omgeving te maken. 

Enigszins verrassend: in het "hotel-gebouw" bevindt zich een SPAR compact-supermarkt, op de foto de Fair Trade afdeling, in de plint zoals dat bouw-technisch heet, met een assortiment, dat groter is dan van de meeste stationswinkels. SPAR is geen grootwinkelbedrijf, maar een franchise-organisatie. 

Voor wie de geschiedenis van SPAR (vroeger De Spar) wil lezen of zelf een zaak wil beginnen onder het SPAR-logo is dit boek de moeite waard om te lezen.

Een ander/nieuw aspect is de functie van station Sloterdijk als internationale bushalte. Quibus en Flixbus zijn de meest opvallende busdiensten.

Nog een kijkje naar de opstelplaatsen (op straatniveau) van de bussen (GVB, Connexxion, Regionet) en tram 12, vroeger stonden de bussen en tram bijna "voor de deur" van station Sloterdijk.

Voor wie oog heeft voor geometrische vormen is station Sloterdijk een lust voor het oog, even de meetkunde ophalen!

Renovatie in Van Eesterenmuseum (Open Museum-gedeelte)

Een gedeelte van de Airey-woningen van het Van Eesterenmuseum (Open Museum-gedeelte) tussen de Burg. De Fockstraat en de Burg. Eliasstraat (langs de Burg. De Vlugtlaan) wordt gerenoveerd.
Een jarenlange strijd is ten einde gekomen. Oorspronkelijk was de bedoeling dit gedeelte te slopen en nieuwbouw "te plegen".
Een aantasting van dit gedeelte van het Van Eesterenmuseum, maar ook een flink verlies van sociale huurwoningen. Het verzet tegen dit plan (o.a. met steun van de SP) heeft er toe geleid, dat uiteindelijk een renovatieplan voor deze woningen is opgesteld.

Het klassieke beeld, dat tegenwoordig vaak in Nieuw West en andere tuinsteden is te zien: hekken en lege woningen. Meestal wachtend op de sloper, maar nu op de aannemer, die gaat renoveren.

Ook  dit voormalige winkelpand krijgt een nieuwe toekomst. Oorspronkelijk hadden de nieuwbouw-wijken buurtwinkels of kleine bedrijfspanden, die de laatste jaren al hun oorspronkelijke functie hadden verloren.

De huisartsenpost is mooi in de oorspronkelijke stijl gebracht en is een welkome buurtvoorziening.

De airey-woningen in het gedeelte tussen de Burg. De Fockstraat en de brug (Hannie Schaft-brug) van de Burg. De Vlugtlaan zijn al eerder gerenoveerd. Het aanbrengen van stalen balconkolommen is een ingreep van het uiterlijk (achterzijde) geweest. Dit is niet bij elk woonblok gebeurd.

De straatnamen uit dit gedeelte van Slotermeer zijn namen van mensen uit het verzet in de Tweede Wereldoorlog. Dit boekje is uitgegeven in de periode van Stadsdeel Geuzenveld/Slotermeer, inmiddels opgeheven.

Halfweg (NH): kerk wordt Torenzicht

Het bord is duidelijk: de kerk wordt een appartementencomplex met behoud van de toren. De naam? Torenzicht. De Grote Kerk aan de Amsterdamsestraatweg te Halfweg blijft in een andere vorm voortbestaan. (In Amsterdam is hetzelfde gebeurd met de Muiderkerk).

Een groot deel van het kerkgebouw is al gesloopt (onder de rode lijn). De toren is al vrijgemaakt van het schip.

Bovenstaande foto's laten details zien van de gesloopte delen. Het valt op hoe stevig de constructie van de kerk was. Het geeft een gevoel  van "zonde, dat dit gebeurt".

De realiteit. De economie trekt aan, zoals het heet en de bouw heeft meer mensen nodig. Dit project is een mooie gelegenheid om jongeren bij de bouwwereld te betrekken.

In ieder geval blijft de toren behouden als landmark van de Amsterdamsestraatweg en blijft de zichtlijn vanaf Amsterdam en vanuit Haarlem beschermd.