De discussie over windenergie (de molens en hun locatie!) duurt nog steeds voort, zolang er windmolens geplaatst gaan worden. Ondertussen draait de Bosmanmolen rustig door. Hier op het volkstuincomplex De Groote Braak (2 molens). De molen is klein en wordt voor waterpeilbeheersing gebruikt. Een ontwerp en constructie als windenergiemolen heeft uiteindelijk niet tot resultaten geleid.
Ook op het volkstuincomplex De Bretten, evenals de Groote Braak gevestigd op de Lange Bretten, Amsterdam, staat een Bosmanmolen, eveneens in gebruik voor waterpeilbeheersing.
Detailopname van de rotorconstructie (hoofdvaan en hulpvaan; het systeem reageert op de waterhoogte via een vlotter, die de vanen instelt). In 2006 is het nieuwste model op de markt gebracht.
De grote (en voor sommigen de gevreesde) molens voor de windenergie domineren het blikveld van de Lange Bretten. Veel molens in de omgeving zijn van het merk Vestas.
Een bekend boek van de Ekologische Uitgeverij. Van belang door de algemene informatie en de informatie over het zelf bouwen van windmolens "en alles wat erbij hoort". In het boek wordt ook de Bosmanmolen genoemd.
Bovenstaand een principetekening van een Savoniusrotor.
De Savoniusrotor is een verticale windmolen.
Op de foto links een proefontwerp van een Savoniusmolen met meerdere rotoren. Ook worden Sovoniusrotoren gebruikt als hulprotoren bij Darrieus molens (ook verticaal).
Uiteindelijk hebben de horizontale molens de mark veroverd.
Constructie en rendement zijn gunstiger dan verticale molens.
(ontwerp A.N. Bösensell - 1977)
Als sluitstuk de watermolen, die in Nederland niet veel meer in gebruik is. Vroeger veel gebruikt voor de industrie (papierfabricage, houtzagerijen e.d.) en waterpeilbeheersing. Ook kon een watermolen een generator aandrijven om zo electriciteit op te wekken voor machines ipv. directe aandrijving.
Nog wat filosofie: de natuurkracht wind is evenals de natuurkracht water zowel een hulpbron als een bedreiging voor de mens.