Natuurinfocentrum Drijfsijs, Sloterpark, A'dam Nw. West

Het is vakantietijd, tijd om lang onderweg te zijn, uren, dagen, soms weken om het vakantiedoel te bereiken. Of tijd om je eens te gaan verdiepen in  het leven om je heen. Soms gaat iemand even vrijwilligerswerk doen of intensief rondkijken in de omgeving. Bv. natuureducatie en - onderzoek. De Dijfsijs in het Sloterpark, Amsterdam biedt die mogelijkheden.

Het gebouw is nog niet open, zo vroeg in de ochtend, maar de ruilbieb en de interne bieb hebben een belangrijke functie voor informatie-uitwisseling tussen de bezoekers.

Het terrein van de Drijfsijs is een deel van het Sloterpark, maar heeft ook zelf nog een "eigen" stukje natuurpark, als deel van het groter geheel.

Vlakbij de Drijfsijs is een speelterrein, makkelijk voor kinderen, die de plantjes na verloop van tijd welletjes vinden. Heel mooi versierd met totempalen.

Buiten het terrein van de Drijfseis is er een mooi uitzicht op een vijver met een treurwilg. Klassieker kan haast niet. De treurwilg is al eeuwenlang een symbool van verdriet en verloren leven op veel schilderijen en ook in droeve gedichten werd vaak een treurwilg genoemd als symbool van verdriet en verlies. Kortom in de huidige tijd een historisch symbool.

Strips uit archief

Het is wel eens leuk om in deze tijd van flitsende en technische perfecte videos eens in een striparchief te snuffelen. Flippie Flink is zo'n klassieker. Vaak per pagina drie tekeningen met tekst onder elkaar. Flippie Flink is vroeger een "gevleugeld woord" geweest: je lijkt Flippie Flink wel, werd tegen iemand gezegd in een verrassende situatie, die toch goed kwam.

Een strip van jaren geleden, maar nog erg actueel, als je de avonturen van Jan Bart leest. In deze tijd van racisme, polarisatie, inclusief denken etc., is deze strip gewoon vermakelijk, gewoon nog uit een andere tijd. Vooral gewoon.

Een stripboek met een serieuze toon, zoals de titel al aangeeft. De geschiedenis van de filosofie wordt eigenlijk in de vorm van een graphic novel verteld. Heel zorgvuldig gemaakt en goed getekend in relatie tot de weergave van de geschiedenis van de filosofie.

 

De Groote Braak: "geheime plekjes"

Grote volkstuincomplexen zoals De Groote Braak (omgeving Halfweg N.H.) hebben soms toch nog "geheime plekjes". Op bovenstaande foto is het begin van zo'n plekje, gewoon langs een wandelroute, te zien.

Even doorlopen en een afvoerbuis, die uitmond in een afgelegen slootje, komt tevoorschijn. Dat betekent voldoende water voor planten en bomen, zodanig, dat het slootje vrijwel verborgen blijft.

Even verder lopen en er is een stukje "niemandsland" te zien tussen volkstuincomplex en snelweg (A5).

Wat ook verassend is, dat zijwaarts van het "geheime pad" opeens een deel van een volkstuin te zien is! Geheime plekjes zoals in de Echte Natuur zijn toch ook te vinden in een gecultiveerd gebied.